fbpx

Binnenkijken bij Edsilia Rombley

Zangeres Edsilia Rombley (40) woont samen met haar man, muzikant Tjeerd Oosterhuis, en hun twee dochters Imaani (7) en Aisa-Lynn (4) in een gezellig huis met tuin in Amsterdam-Zuid. Design vindt Edsilia niet belangrijk; met veel vrienden en familie aan tafel zitten wel. ‘Ik vind het gezellig als het een beetje rommelig is in huis.’

Restyling

We treffen het, verzekert Edsilia Rombley ons. Want haar huis heeft net een make-over ondergaan. De zangeres heeft het geluk dat ze van het woonlabel Rivièra Maison een aanbod tot restyling kreeg. Met als resultaat: een grote nieuwe lichtgrijze bank, een lange houten tafel, twee nieuwe spiegels, een kast met overzichtelijke laatjes, een grote klok. Haar interieur is bij toverslag als uit een catalogus afkomstig. Alleen de lampen boven de tafel, de gordijnen en de kastjes bij de eettafel zijn gebleven. ‘Ik ben superblij met het resultaat. Fijn als iemand die er verstand van heeft met nieuwe ideeën voor je huis komt. Alles werd van tevoren natuurlijk wel netjes besproken, maar we waren over bijna alle voorstellen direct enthousiast. Voor een paar items wilden we liever een andere kleur en het materiaal van de eetstoelen wilden we ook aangepast hebben, omdat we jonge kinderen hebben. Dan moet je vooral praktisch denken; er moet wel een doekje overheen kunnen. De plek van de meubels is trouwens niet veranderd.’ Met het keukentafeltje is ze het meest  in haar sas. ‘Er zit zo lekker veel opbergruimte in. We hadden er al een tafel staan, maar die was niet zo handig als deze. De oude meubels heb ik weggegeven, ik heb er familieleden en kennissen blij mee gemaakt. Alles zag er nog tiptop uit.’ De lampen moesten echt blijven hangen. ‘Ik was ooit op kantoor bij Karin Bloemen en daar hing zo’n mooie bloemenlamp. Speciaal voor haar gemaakt door Rob Snoek, vormgever en designer, zo bleek. Toen ik die zag, wist ik dat ik ook iets bijzonders wilde van hem. Hij bedacht een verzameling losse lichtbollen. Ik ben er nog elke dag heel blij mee.’

Gangstermama

In 2011 betrokken Edsilia en haar man Tjeerd Oosterhuis dit huis in Amsterdam-Zuid. Edsilia was hoogzwanger toen ze gingen ver- huizen. ‘1 juli kregen we de sleutel en 13 augustus beviel ik van Imaani. We woonden al wel in deze buurt, waar Tjeerd opgroeide, maar het was op een bovenetage met maar één slaapkamer en Tjeerd had beneden zijn muziekstudio. We wilden groter gaan wo- nen voor als we kinderen zouden krijgen. Dit huis was het derde dat we bezichtigden. De foto’s op Funda zagen er niet zo goed uit en van tevoren hadden we er niet veel van verwacht, maar we besloten toch te gaan kijken. Ik kwam binnen en het voelde di- rect goed. Hoge plafonds, waardoor het licht en ruim is. De oude ornamenten gaven sfeer. Er stond een taartje op tafel, dat weet ik nog goed, daar werd ik blij van. Ik houd van bakken en lekker eten. Kindvriendelijk was het ook, er stond een speelhuisje in de tuin. We hoefden niet lang na te denken. Wat ook fijn was, was dat er niet veel aan hoefde te gebeuren. Het huis verkeerde in goede staat. De vloer konden we laten liggen en de keuken voldeed ook prima. Het moest alleen opnieuw geschilderd worden. Nu wonen we hier alweer zeven jaar. De buurt is prima, gezellig en best rustig. We hebben aan beide kanten erg aardige buren. En de school is vlakbij. Er is maar één nadeel: veel ruimte om buiten te spelen is er al niet en het stikt ook nog van de hondendrollen. Als ik iemand zie die zijn hond voor ons huis zijn behoefte laat doen, word ik pislink. Wat dat betreft ben ik een gangstermama.’

Krokante kip

Behalve van zingen, houdt Edsilia van lekker eten en lang tafelen met vrienden. Geen wonder dat de keukentafel de favoriete plek is. ‘Ja, net als bij veel andere gezinnen gebeurt het bij ons ook alle- maal in de keuken. Op feestjes hang ik ook altijd in de keuken. En ik vind het supergezellig als er mensen aan tafel zitten te kletsen terwijl ik sta te koken. We houden van gezelligheid, als iemand onverwacht binnenkomt, mag hij of zij altijd een bordje mee-eten. Ik kook bijna iedere dag, meestal iets makkelijks. Maar wel altijd iets gezonds. Al lust de jongste bijna niets, dat is een drama. Om half vijf begin ik al met koken, zodat we om zes uur aan tafel kunnen. Lekker op tijd, want ik moet na het eten vaak de deur uit voor een optreden. Gelukkig is Tjeerd dan meestal thuis. Ik maak het liefst nasi en krokante kip. Dat is lekker en makkelijk. Ja, het is waar, Antillianen houden echt van kip. Wel gekocht bij de goede slager hoor, plofkip komt onze keuken niet in.’

Huiselijkheid

Edsilia groeide op in Lelystad, samen met haar broer en zus. Haar ouders waren gescheiden. ‘Er waren vaak familiefeestjes, dan kwam iedereen bij elkaar. Ook met de feestdagen was het huis altijd bomvol mensen. Mijn familie is belangrijk voor mij. Als die band goed is, voel je je sterk en kun je alles aan. Bij ziekte of overlijden, je familie is bij je, dat helpt. Hoogte- en dieptepunten delen we met z’n allen. Als ik denk dat ik iets niet kan, is mijn familie er om me erdoorheen te trekken. Zo ben ik opgevoed. Er woont ook familie op de Antillen, die proberen we zo veel mogelijk bij alles te betrekken. Sinds kort hebben we een familie-app, geweldig! Res- pect hebben voor elkaar, dat is belangrijk. Eerlijkheid, openheid, een ander helpen en vooral jezelf zijn. Daar word je gelukkig van. Tjeerd is gelukkig heel huiselijk, we houden allebei van visite.’

Een beetje rommelig

Over de inrichting van hun huis hoefde niet lang te worden gepuzzeld. ‘We hebben gelukkig dezelfde smaak, we zijn het snel eens. Al weet Tjeerd vaak wel beter wat hij wil, ik kan nog wel- eens twijfelen. Tjeerd houdt van wat strakker, ik vind het gezel- lig als het een beetje rommelig is in huis. Ik kan ook slecht weg- gooien. Kindertekeningen, prulletjes, het liefst bewaar ik alles. Je moet zien dat er geleefd wordt. Er wonen hier toch kinderen? Te perfect, daar hou ik niet van. Alleen aan het einde van het jaar, dan ben ik moe en krijg ik opruimdrang. Dan wil ik fris en opgeruimd het nieuwe jaar in.’

Mini-altaar

Hoe mooi haar nieuwe meubels ook zijn, toch zijn er geen interieur- items waar ze niet zonder kan. Bij brand neemt ze alleen haar fotoboeken mee. ‘Al die mooie momenten daarin, die kun je nooit meer overdoen.’ Ook het plankje in de boekenkast waar kaartjes staan van overleden dierbaren, is haar lief. ‘Ik brand er regelmatig een kaarsje. Voor iedereen die mij dierbaar is en die is overleden. Niet elke dag hoor, maar soms, dan voel ik ineens dat het moet. Vaak met Kerstmis, of als degene jarig zou zijn geweest. Dan steek ik een lichtje voor ze aan op mijn mini-altaar en denk aan ze; zo zijn ze er toch een beetje bij.’ Voor Tjeerd is het Lucebert-schilde- rij belangrijk; hij kreeg het cadeau van zijn vader, dominee Huub Oosterhuis. ‘Die stond erop dat het boven de piano kwam te han- gen. Dan doe je dat natuurlijk.’

Bij een muzikaal gezin als dat van Edsilia en Tjeerd zou je ver- wachten dat er de hele dag muziek gedraaid wordt, dat er een gigantische geluidsinstallatie midden in de huiskamer staat. Niets is minder waar. ‘Alleen de kinderen, die hebben een karaokeset waar ze voortdurend mee rondsjouwen. Zelf heb ik thuis niet zo heel vaak muziek aan staan. Ja, op feestdagen of als ik songs voor de Ladies of Soul – Glennis Grace, Berget Lewis, Candy Dulfer en ik – moet instuderen. Ik klets liever. Tjeerd komt nog weleens thuis met iets wat hij net heeft opgenomen en wat hij aan ons wil laten horen. Soms is dat tijdens het eten en dan kan ik er gek van worden, want de kids vinden dat leuker dan eten, haha. Trouwens, ik vind het geluid van mijn potten en pannen al herrie genoeg.

Amsterdam

Ze is gelukkig, zegt Edsilia. ‘Ik geniet van mijn gezin. Als we aan tafel zitten met z’n vieren, of met vrienden, en iedereen is blij, dan kan ik mijn geluk niet op. Of als Tjeerd achter de piano kruipt
en wij er met z’n allen omheen staan om te zingen. Eten, muziek maken en, o ja, met het hele gezin een film kijken, dat doen we ook graag. The Sound of Music bijvoorbeeld of Mary Poppins. Ik vind het belangrijk dat de kinderen dit soort klassiekers meekrijgen. Tjeerd en ik kijken samen graag naar series op Netflix. Uitgaan doen we zelden, daar hebben we geen tijd voor. Heel soms gaan we uit eten, naar de film of naar een te gek concert. Dat doen we va- ker dan naar een club gaan. Maar we zijn ook graag thuis. Als ik niet hoef op te treden, althans. Zingen is natuurlijk mijn leven. Als ik met onze Ladies of Soul optreed, moet ik vooral in de laatste fase bijna dagelijks repeteren. Op zulke dagen komt mijn moeder logeren. Ook al hebben we een vaste oppas, ik vind het belangrijk dat er iemand thuis is als de kinderen uit school komen. Meestal ben ik op maandag, dinsdag en woensdag thuis en treed ik op donderdag, vrijdag of zaterdag op. Op zondag niet, dat wil ik niet meer, dat is een heilig moment voor mijn gezin.’

Waar ze over tien jaar woont, weet de zangeres nog niet. ‘Ik denk niet dat dit huis ons eindstation is. Hoewel ik hier heerlijk zit! Ik vermoed dat we nog een keer gaan verhuizen, maar wel binnen Amsterdam. Tjeerd en ik zijn stadsmensen, we zouden ongelukkig worden ergens buiten de stad. Dan heb je wel veel rust en ruimte, maar het is ons te stil en saai. Nee, geef ons maar Amsterdam.’

Kijk hier binnen bij Monique Smit.



WENDY Zomer special

Zomer op een eiland!


Een special vol eilandliefde en eilandinspiratie.


 

LAAT JE INSPIREREN DOOR ONZE WEKELIJKSE NIEUWSBRIEF