Drie jaar geleden belandde Bregtje (40) na een lange periode van te veel stress in een ernstige depressie. Ze werd gedwongen opgenomen in een kliniek en was 8 maanden out of order. Inmiddels gaat het goed.

Ze heeft geen klachten meer en werkt op dit moment aan een documentaire waarin ze haar verhaal wil delen. ‘Voor mij is dat een manier om ermee te dealen en het te verwerken’, vertelt ze.

‘Ik kon en wilde niks meer’

‘Die depressie was heel destructief en legde me compleet lam. Ik kon en wilde niks meer. Alleen dood. Dat wens je je ergste vijand niet toe. Eigenlijk had ik een soort passieve doodswens. Want ik zou mezelf nooit daadwerkelijk iets aandoen: dat durfde ik niet. In plaats daarvan hield ik mezelf voor de gek. Ik dacht: als ik nou gewoon in bed ga liggen en doe alsof ik niet besta, dan stopt de wereld vast ook wel met draaien. Onzin natuurlijk, maar ik had op dat moment zoveel verdriet, dat ik het niet meer aankon.’

Niet meer kunnen vertrouwen op wat jíj ziet

‘Tijdens mijn depressie, kwamen kleuren en geluiden verwrongen binnen. Heel eng, ik begreep en vertrouwde mijn eigen waarneming niet meer. Ik ging rare dingen denken. Dat ik een total failure was, dat het beter zou zijn als ik er niet meer was. Er gebeurt dan iets in je hoofd waardoor je gedachten krijgt die niet van jou zijn. Gelukkig heb ik die nare gedachten nooit omgezet in daden.’

Niet meer dezelfde persoon

‘Het gaat nu goed met me en ik ben klachtenvrij. Of ik ooit een terugval krijg, weet ik niet. Ik hoop van niet, maar volgens de artsen blijft het een gevoeligheid. Je kan gerust zeggen dat ik 180 graden anders ben dan voor de depressie. Ik ben niet meer dezelfde persoon. Deze depressie heeft me gedwongen naar mezelf te kijken en mezelf binnenstebuiten te keren. Hoe ik voorheen dacht, handelde en leefde, heeft me een flinke depressie opgeleverd. Dus ik ben gaan onderzoeken wat anders kon. Anders denken, handelen, leven, werken aan coping skills en weerbaarheid: dat is mijn echte herstel.’

Positieve draai

Bregtje Knaap werd gefotografeerd door Liselore Chevalier en geïnterviewd door Tanja Terstappen

‘Ik ben ook een project begonnen: Diagnose Depressie, waarin ik over mijn depressie en herstel schrijf en uiteindelijk een documentaire wil maken. Nadat ik uit de kliniek ontslagen was, dacht ik: misschien moet ik iets doen met deze hele ervaring. Er een positieve draai aan geven door mijn verhaal open en eerlijk te gaan vertellen. Op die manier probeer ik er voor mezelf maar ook voor voor anderen betekenis aan te geven. Dit project is voor mij een manier om mijn eigen pijn te transformeren tot iets moois – want dan is het geen pijn meer.’

Herstellen van een depressie

‘Ik heb er in mijn hersteltraject keihard aan gewerkt om dingen nu anders te doen. Ik durf nu meer te zeggen wat ik wil, waar ik voor sta en te laten zien wie ik ben. Dat maakt je krachtiger. Als iemand iets zegt dat niet aardig is, kan ik me er niet meer druk over maken. En deze depressie en het hele patiënt-zijn in zo’n kliniek, was voor mij ook een soort les in dankbaarheid en nederigheid.’

Weer normale dingen doen

‘Je wilt niet weten hoe blij ik was dat ik weer in mijn eigen huis kon zijn. Slapen in mijn eigen bed! Gaan en staan waar ik wil, zonder opgesloten te zitten. Gewoon weer de normale dingen kunnen doen. Zoals mijn kind van school halen, wat ik heel lang niet kon. Weer mijn eigen eten koken. Die kleine ‘gewone’ dingen, waar je in de haast van alledag soms compleet aan voorbij gaat, heb ik weer heel erg leren waarderen.’

Bregtjes project Diagnose Depressie volgen? Dat kan hier >

Happy on Friday

Het interview is onderdeel van het project Happy on Friday, bedacht en opgezet door Kim van der Hoeven: ‘Uit eigen ervaring ken ik de impact van ernstig ziek zijn. Ik bleek – net als mijn zusjes en moeder – het borstkankergen BRCA1 te hebben. Ik had een leuke, creatieve baan als beeldproducer bij magazine Glamour en genoot van mijn leven in Amsterdam.

In één klap nam alles een totaal andere wending toen ik ook – net als mijn zusjes – de diagnose borstkanker kreeg. Na drie heftige operaties, waaronder een borstreconstructie, en een langdurig herstel, zit ik eindelijk weer lekker in mijn vel. Mijn toekomst ziet er weer rooskleurig uit.
 Toen één van mijn zusjes een aantal jaar geleden mee deed aan het project ‘Borstbeeld’, waarbij 12 bekende fotografen vrouwen met borstkanker portretteerden, werd ik geïnspireerd. Trots en vol kracht straalde ze op een prachtige grote foto, geëxposeerd op het Museumplein in Amsterdam. Daar is het idee voor Happy on Friday geboren.

Voordat ik ziek werd organiseerde ik als beeldproducer fotoshoots met topteams uit de Nederlandse modewereld. Voor Happy on Friday wil ik mijn ervaring als creatief producer inzetten met de topteams van Nederland om vrouwen in een moeilijke periode van hun leven het gevoel van eigenwaarde terug geven. Een periode die ze kunnen afsluiten met een mooi portret die ze door hun omgeving cadeau krijgen of die je jezelf cadeau geeft.”

Wil jij ook zo’n mooie foto of wil je dit iemand cadeau geven na een zware tijd? Kijk eens op happyonfriday.nl.