Als Nicolette Kluijver naar haar kleuterpuberende dochter van vijf kijkt, ziet ze zichzelf. ‘Als je ergens voor gaat, dan ga je ervoor, en laat niemand je vertellen wat je moet doen!’
‘Jij bent de stomste mama van de hele wereld.’ Mijn dochter, net vijf, heeft het puberen uitgevonden. Ze mag van mij niet in haar heksenjurk met puntmuts naar school. Vandaag komt de schoolfotograaf. Ik kan de toekomst voorspellen. Wanneer ze straks een jaar of zestien is, haat ze me omdat ik haar vroeger niet als een gothic naar school liet gaan. Kleuterpuberen noemen ze het, dus dit gedrag staat nog in de kinderschoenen. Ik maak mijn moederborst alvast nat. ‘Lieve Isabella, we doen gewoon een mooie jurk aan. Iets in het geel of roze. We maken je haren mooi in twee vlechten en je mag voor deze keer mama’s parfum op.’ ‘Nee… nee… nee,’ hoor ik boven aan de trap. Een paar seconden later knalt de deur dicht.
Ik herken mezelf
Grappig, ze heeft zo’n eigen mening. Dit is mijn dochter, mijn vlees en bloed. Ik zie mezelf. Als ze iets wil, ramt ze door tot ze het krijgt. Een rebel, een (b)engel, een trooper. Ze heeft een mening en ze gaat ervoor. Zij is mijn familie, mijn verwant, dit zijn mijn genen en het klopt, ik herken mezelf. Als je ergens voor gaat, dan ga je ervoor, en laat niemand je vertellen wat je moet doen! Wat goed voelt, voelt goed (dus ook een heksenjurk met bruine slierten en puntmuts).
[green_note title=”Nicolette Kluijver” text=”Oud-topmodel Nicolette Kluijver (33) is sinds vijftien jaar een meer dan fris en vrolijk gezicht op televisie. Ook is ze gelukkig getrouwd, moeder (van drie) en heeft ze een ongeremde levenslust. Met name over dat laatste gaat haar column in WENDY.” ]
Familiemagie
Familie, het is iets bijzonders. Ik heb er niet veel van. Misschien ben ik daarom zo jong aan een gezin begonnen. Ik wilde mijn eigen familie maken. Maar wat is toch de magie van families? Een verzameling elementaire deeltjes, die door overeenkomstige kwantumgetallen – en daarvan afgeleide eigenschappen – verwantschap vertonen. Een groep mensen die aan elkaar genetisch en/of door partnerschap verwant zijn.
Gezin
Het is biologie, natuurkunde, magie. Mijn gezin is mijn leven. Ik doe alles voor ze en vandaag slik ik alles voor ze. De tweeling gaat zich nu ook bemoeien met de aankleedpraktijken van grote zus. Nu is het een kwestie van haast maken. Voor je het weet, hebben die twee zichzelf ook weer uitgekleed en is het net een nudistenkamp hier thuis. Drie naakt dansende kinderen op de boerderij, paard voor de keukendeur, kippen op de keukentafel. Alleen Pippi Langkous heeft respect voor mijn huishouden. Ik moet schikken maar niet helemaal toegeven. Regels zijn regels, moeders wil is wet. ‘Lieve Bel, we nemen een gele jurk mee, je weet wel, die mooie met die witte bloemen. Je gaat in je heksenjurk naar school, maar die puntmuts laten we thuis.Ik krijg er inmiddels een eigen punthoofd van… schiet op!’
Trotse moeder
De deur gaat op een kiertje. ‘Mag ik mijn bezem wel mee?’ Ik zie haar blauwe ogen. Zo helder als de oceaan. Die blik die ze heeft, die heeft ze van mij, het ondeugende sproetenneusje dat eigenwijs omhoogwipt. Ik denk aan mijn eigen rebelse puberjaren. Er staat ons nog een hoop te wachten. Kleine kleuterpuber van me. ‘Je bezem mag mee. En weet je, je hoed zet mama wel op.’ We lopen met zijn viertjes naar school, de tweeling, Isabel en ik. Aan mijn linkerzijde lopen de driejarige Ana Sofia en Jesse, mijn genen en die van Joost, vermenigvuldigd tot de mooiste wezens die ik ken. Aan mijn rechterzijde mijn heks, en ik als trotse moeder van een prachtig gezin in het midden.
(Geschreven door: Nicolette Kluijver)
