Na haar column over het verlies van haar vader, schrijft columniste Chimène van Oosterhout deze maand over de ingrijpende veranderingen in haar leven na het verlies van haar moeder in juli 2022.
Juli zal voor mij nooit meer de zorgeloze zomermaand zijn die het ooit was, gevuld met vakantie en plezier. Twee jaar geleden verloor ik plotseling mijn moeder. Binnen een maand was haar kaarsje opgebrand en was ze niet langer fysiek bij ons. Het verlies van een ouder, en in mijn geval van beide ouders, is een vreemd en diep ingrijpend verlies.
Het leven zonder ouders
Vorige maand schreef ik over papa, die voor de derde Vaderdag niet meer bij ons was. Nu is het de beurt aan mama. Hoe werkt dat toch, vraag ik me af? We worden geboren, leren onze lessen, werken om te overleven, trotseren moeilijkheden, genieten van momenten van plezier, en dan gaan we dood. Maar als beide ouders wegvallen, verandert alles. Dan ben je ineens wees en sta je als eerstvolgende in lijn om afscheid te nemen van het leven.
Nooit meer praten
Het is een vreemd gevoel om nooit meer met je ouders te kunnen praten. De mensen die je opvoedden en advies gaven, zijn er niet meer. Mijn moeder was altijd bezig met onze opvoeding, ons leren hoe het hoorde volgens de etiquette. Mijn broer en ik moesten goede cijfers halen, huiswerk maken, en studeren. Mama was een talenwonder, en dat heeft mij geholpen om uiteindelijk zeven talen te spreken. Het zit in mijn genen, van haar geërfd.
Onbesproken zaken
Mama wilde altijd dat we er verzorgd uitzagen en netjes spraken. Maar er zijn zoveel dingen onbesproken gebleven, zoveel levensvraagstukken onbeantwoord. Gek genoeg mis ik die momenten nu het meest. Het is onbetaalbaar, de liefde tussen een moeder en haar kind.
Een moeilijke jeugd
Mama had een moeilijke jeugd op de Nederlandse Antillen, met een strenge vader. Ze werd naar kostschool in Nederland gestuurd, en dat was geen pretje. Toch gaf ze ons altijd de vrijheid die zij zelf niet had. Na haar scheiding van papa, viel ze weer op een man die leek op haar vader. Hoe werkte dat? Ik probeerde het met haar te bespreken, maar dat was onmogelijk. Nu stel ik deze vragen terwijl ik hoop dat ze ergens op een prachtige wolk zit, omringd door de schoonheid waar ze van hield.
Onbeantwoorde vragen
Als ze nu terugkijkt, zou ze dan dingen anders doen? Het leven is hier op aarde na corona harder en lastiger geworden. Er zijn oorlogen en de wereld lijkt niet op te houden met vechten. Hoe is het daar waar jij nu bent, mama? Verhalen zeggen dat het daar vol liefde is. Stuur ons alsjeblieft wat positieve vibes, want dat hebben we hier hard nodig. De lontjes worden korter en jij kon die altijd zo goed negeren.
De waarde van moederliefde
Ach mama, wat zou ik nog veel met je willen bespreken en vragen. Terwijl wij hier verder leven, hoop ik dat jij met ons meeleeft.
Als je nog een moeder hier op aarde hebt, vergeet dan niet haar te waarderen.
