seksueel misbruik

De overwinning. Iris werd in haar jeugd seksueel misbruikt, maar zette haar trauma om in kracht: ‘Ik kan nu anderen helpen’

Iris (28) werd vroeger seksueel misbruikt, waardoor ze geen gemakkelijke jeugd had. Op de middelbare school voelde ze zich anders dan de rest en wist niet wat ze met lust en liefde moest. Toen haar vader een ernstig ongeluk kreeg, belandde Iris in een zware depressie. Iris: ‘Ik had het idee dat ik zo gebroken was, dat ik nooit meer gelukkig kon worden.’

‘Ik was vier jaar oud toen ik seksueel misbruikt werd. Op een dag kwamen er kennissen van mijn ouders eten en het was een doodnormale gezellige avond. Er waren geen signalen dat het seksueel misbruik had plaats kunnen vinden. Totdat de neef van de kennissen mij die avond misbruikte. Mijn moeder en vader wisten dat er na de gebeurtenis iets aan mij veranderd was. Ze werkten allebei in de psychiatrische zorg, waardoor ze merkten dat ik niet mezelf was. Mijn moeder heeft me een week later apart genomen. Gelukkig was ze hiervoor opgeleid, waardoor ze wist hoe ze met deze situatie om moest gaan. Ze zette haar eigen gevoel opzij en bleef heel kalm. Vrij snel daarna kreeg ik professionele hulp.’

Schuldgevoel

‘Mijn moeder voelde zich heel schuldig, terwijl ze er niks aan kon doen. Mijn vader en zij waren van binnen gebroken. Voor haar voelde het alsof ze het aan had moeten zien komen, maar een misbruiker kan je van buiten niet herkennen. Het leven ging daarna gewoon door. Ik denk dat mijn ouders probeerden om snel de dagelijkse bezigheden weer op te pakken. Natuurlijk stonden we nog wel stil bij de gebeurtenis, ik zat immers in therapie. Maar doordat ik misbruikt ben, was mijn middelbare schoolperiode een moeilijke tijd.’

Grenzen

‘Toen ik seksueel actief werd, kwam mijn trauma naar boven. Doordat ik mijn grenzen niet goed kon aangeven, ging ik er vaak overheen. Ik wist niet wat ik moest doen met liefde en lust. Ik hield ervan om verliefd te worden en omdat ik mijn grenzen weleens overging, kreeg ik een bepaald imago. Ik stond op mijn school bekend als een slet, maar ik was juist ongelofelijk in de war als het om seks ging. Ik had de behoefte om dingen te ontdekken, maar ik kon niet genieten van seks of seksuele handelingen. Het was een tweestrijd binnen in mij. Jongens hebben geen misbruik van mij gemaakt, maar ik zei wel te snel ja op dingen die ik eigenlijk niet wilde. Dat kwam door het trauma dat ik opliep als vierjarig meisje. Ik had in die periode moeite met mensen vertrouwen en sociale situaties vond ik lastig. Ik kon geen goede aansluiting vinden met mensen en voelde mij anders dan de rest.’

Geen onbezorgde jeugd

‘De misbruiker heeft mij tijdens het misbruik bedreigd, waardoor mijn onbezorgdheid als kind wegviel. Ik vond het moeilijk om vrienden te maken en voelde mij niet altijd veilig. Het seksueel misbruik heeft een inbraak gemaakt op mijn identiteit. Soms voelt het alsof mijn lichaam niet van mij is. Je bent op zo’n moment namelijk een letterlijk een object voor iemand. Er is een stuk van mijn jeugd afgenomen en een stuk van mezelf weggekaapt. Later kreeg ik het gevoel dat ik niet mocht bestaan. Dat draag je je hele leven met je mee. Ik moest mijn bestaansrecht weer terugvinden. We zijn niet naar de politie gestapt, omdat het vaak een moeilijk proces is. Je moet namelijk na je aangifte de gebeurtenis in detail vertellen en dat wilde mijn moeder mij als vierjarige niet aan doen. Hier ben ik haar dankbaar voor. Daarnaast woont de dader in het buitenland en had ik daar naartoe gemoeten en dat wilden we allemaal niet.’

Depressie

‘Op mijn zeventiende viel mijn vader van de trap wat resulteerde in meerdere hersenbloedingen, mijn moeder en ik namen zijn zorg op ons. Een jaar later ging ik studeren en verhuisde ik, maar ik kwam drie keer per week naar huis om voor hem te zorgen. Een aantal jaar later ging het steeds slechter met me. Op mijn 21ste viel er veel om mij heen weg. Mijn vader was heel ziek, mijn relatie ging uit, ik vond mijn studie helemaal niks en ik had weinig vrienden. Het voelde alsof ik helemaal alleen was.’
Op een avond ging ik na het stappen met een jongen mee naar een feestje. Ik kende er niemand en ik wist niet precies waar ik was. Met die jongen ben ik wederom mijn grenzen overgegaan en ik haastte me gauw weg. Ik wilde naar huis, maar kon de weg niet meer vinden. Ik heb toen mijn moeder gebeld en die kwam mij ophalen. Haar gezicht sprak boekdelen en ik zag haar extreme bezorgdheid. Op dat moment kon ik wel door de grond zakken, ik herkende mezelf niet meer terug. Door het misbruik en de gevolgen daarvan, was ik ervan overtuigd dat ik vreemd was. Ik had het idee dat ik zo gebroken was, dat ik nooit meer gelukkig kon worden. Ik dacht er dan ook over na om uit het leven te stappen, want ik paste niet in deze wereld. Toch heb ik nooit een poging gedaan, want dat kon ik mijn ouders niet aan doen.’

Acceptatie

‘Twee jaar later zat ik met mijn vriend (nu man) bij mijn moeder in de auto en zei ik: “Het gaat niet goed met mij.” We reden langs de Ikea en mijn moeder antwoordde: “Dat weet ik.” “Dat is oké toch?” reageerde ik vervolgens. Mijn moeder knikte.
Het was de eerste keer dat ik het hardop uitsprak dat ik depressief was. Ik vocht niet meer tegen mijn gevoel, maar pakte de regie van mijn leven weer over. Ik accepteerde de situatie zoals het was. Ik was tot de bodem gezakt en ik realiseerde mij dat ik alleen nog maar omhoog kon. Dat gaf me hoop.

Door professionele hulp en goede keuzes maken, werd ik steeds een beetje gelukkiger. Ik ging kijken naar wat ik wilde in het leven en besloot het in te vullen zoals ik dat wil. Stapje voor stapje ging ik meer ondernemen. Ik startte opnieuw met een studie en tussendoor deed ik mee aan misverkiezingen. Hoewel ik sommige dingen doodeng vond om te doen, zoals naar school gaan, deed ik het toch. Ik wilde niet meer leven in een depressie, dat was gewoon geen optie meer.’

De overwinning

‘Het was een proces om mijn verleden te verwerken. Om de zoveel tijd liep ik ergens tegenaan wat ik weer moest overwinnen. Het gaat stapje voor stapje. Als je honderd procent voor jezelf kiest en het leven gaat leiden dat jij wilt, dan kom je eruit. Ik heb de gebeurtenissen in mijn leven in kracht omgezet. Als je iets hebt overwonnen wat zo pittig is, dan kan je niet anders dan krachtig zijn. Je hebt dan bepaalde kennis die anderen niet hebben. Natuurlijk zijn mijn trauma’s niet helemaal weg en ik blijf deeltjes verwerken. Het is een soort litteken, maar ik ben er niet bang voor.’

Momenteel coach ik mensen die heftige dingen hebben mee gemaakt en ik ben ontzettend blij dat ik anderen kan helpen. Ik heb een eigen methodiek bedacht, waar de focus ligt op zelfvertrouwen en het ontwikkelen van een leven dat jij wilt leiden. Over een tijdje komt mijn eerste documentaire serie uit waar ik mijn eigen verhaal vertel maar ook verhalen van anderen toon. Ik wil iedereen op het hart drukken dat je voor jezelf moet kiezen.’

Contact opnemen met Iris? Dat kan hier.

Lees ook: De overwinning. Jennifer overwon haar verslaving en helpt nu andere herstellende verslaafden weer in hun kracht te komen: ‘Je kwetsbaarheid is juist je kracht’

Neem een abonnement op de Wendy-specials

Vier nummers voor € 17,50 

De Wendy-specials verschijnen vier keer per jaar, in elk seizoen 1. Wil jij ook geen nummer meer missen? Neem dan nu een jaarabonnement en ontvang 4 x de Wendy-special voor € 17,50. Losse nummers kosten € 5,99. Klik hier om een abonnement af te sluiten.

vitamine b12