Vorig jaar op 20 september verloor Bianca haar dochter Samanta aan zelfdoding. Een onwerkelijke en hartverscheurende gebeurtenis die haar leven voor altijd veranderde. Nu deelt ze haar verhaal in een 7-delige podcast met als doel om taboes te doorbreken, anderen te helpen en zelf een manier te vinden om met het enorme verlies om te gaan.
“Gisteren - 19 september - was het precies een jaar geleden dat mijn dochter uit het leven stapte. Op 20 september, laat in de avond, werd ze gevonden door de politie. Dat houden ze dan aan als overlijdensdatum. Het was alsof de wereld instortte. Op advies van mijn therapeut ben ik na verloop van tijd gaan wandelen, gewoon om mijn hoofd leeg te maken. Maar hoe doe je dat als je kind er niet meer is? Het verdriet was zo intens.”
Podcast
Tijdens haar wandelingen vond Bianca haar steun niet in podcasts, waarna ze besloot zelf een podcast op te nemen. “Dat werd de 7-delige podcastserie Verborgen Strijd | Jongeren & Zelfdoding die ik samen met Podcastspecialist Sander Stekelenburg heb gemaakt. De foto op de cover is gecreëerd door Ad- en Annelies Vereijken van Foto ID Helmond. In meerdere afleveringen komt Christel Vogels aan het woord, die zelf 20 jaar suïcidaal is geweest en hier later - als ervaringsdeskundige - haar werk van heeft gemaakt als Psychologisch Counselor. Ze geeft inzicht in wat er in iemand omgaat, wat je wel en niet moet zeggen, en hoe je kunt helpen. Dit is precies wat ik destijds nodig had.”
Fotograaf: Ad- en Annelies Vereijken van Foto ID Helmond
In de podcast behandelt Bianca, samen met verschillende deskundigen, o.a. enkele hardnekkige fabels over zelfdoding. “Veel mensen denken dat zelfdoding erfelijk is of dat het altijd betekent dat iemand dood wil. Maar dat is niet waar. Mensen willen niet per se dood, ze willen dat de pijn die ze hebben stopt. We moeten beter begrijpen wat er in iemand omgaat en hoe we hen kunnen helpen.”
Ze benadrukt hoe belangrijk het is om door te vragen. “Je wilt weten hoe het écht met iemand gaat, maar vaak durf je dat niet te vragen. Mijn dochter zei in mijn bijzijn tegen de dokter dat ze dood wilde. Dat was zo heftig dat ik verstijfde en wat ik mezelf kan herinneren reageerde de dokter hier ook niet adequaat op. Maar het is juist zo belangrijk om dat gesprek niet uit de weg te gaan, hoe moeilijk het ook is.” Iedere aflevering eindigt met de tekst “Geniet van het leven, de liefde en alles wat de wereld te bieden heeft”, een zin uit Samanta haar afscheidsbrief. Haar verhaal loopt als rode draad door alle afleveringen heen.
Schuldgevoelens
Het schuldgevoel dat veel ouders ervaren na het verlies van een kind aan zelfdoding, is iets waar Bianca open over spreekt. “Iedere ouder denkt: had ik maar dit of dat gedaan. Dat schuldgevoel komt voort uit liefde én verantwoordelijkheid, maar het is belangrijk om te beseffen dat je niet schuldig bent. Het helpt mij om naar buiten te gaan, te lopen en niet alleen maar in dat intense verdriet te blijven hangen.”
Bianca vertelt dat haar dochter Samanta al zeker tien jaar met depressies kampte en hiervoor ook de nodige hulp heeft gehad. “Ze had alles gepland rondom haar eigen dood. Toch blijf je als ouder met duizenden vragen achter, die nooit meer beantwoord zullen worden.”
Het leven van Samanta
Samanta was hoogbegaafd en hooggevoelig. Ze was zo’n liefdevol en prachtig meisje, maar zelf zag ze dat niet. “Ze was gefocust op haar uiterlijk, op haar neus,” vertelt Bianca. “Ze had op haar 18e zonder onze toestemming een neusoperatie ondergaan in België, waar ze op wat latere leeftijd spijt van had. Ze voelde zich verminkt. Dit jaar zou ze 30 zijn geworden. Het perfecte plaatje op Instagram is een hele belangrijke oorzaak van mentale problemen bij jongeren, zo ook bij Samanta.
Samanta worstelde al jaren met haar mentale gezondheid en zelfbeeld, en hoewel ze voor de buitenwereld vaak vrolijk leek, wisten haar naasten dat het vaak niet echt goed met haar ging. “Ze lachte altijd, maar diep van binnen was ze ongelukkig. Achteraf gezien zie je pas hoeveel pijn en verdriet ze moet hebben gehad.”
Het taboe doorbreken
Voor Bianca is het belangrijk om openheid te creëren rondom zelfdoding. “Zelfdoding is een taboe, en dat MOET veranderen. We zouden er meer over moeten praten, want te veel jongeren worstelen met depressies en dit soort gevoelens.” Ze vertelt dat haar dochter Samanta alles perfect had gepland, inclusief een afscheidsbrief en codicil waarin ze al haar bezittingen met vermelding van serienummers e.d. had geschonken aan haar ouders, zus Julia en oma.
Rouw is rauw
Bianca is open over haar eigen rouwproces. “Iedere dag denk ik veel aan Samanta. Soms zie ik een witte vlinder en dan weet ik dat ze bij me is.” Haar wandelingen en het werken aan de podcast hebben haar geholpen om te rouwen.
Samen met haar partner Ronald en ondersteuning vanuit haar therapeut probeert Bianca stap voor stap verder te gaan. “Rouw na zelfdoding is anders. Het is een lange weg, maar ik hoop dat mijn verhaal anderen kan helpen.”
