De getalenteerde Charly Luske is een echte allrounder. Hij heeft grote projecten op zijn naam staan o.a. The voice of Holland en verschillende musicals en films.  Zijn nieuwste project ‘The Story of George Michael’ is al vanaf 6 oktober te bewonderen in het theater. In zijn vakgebied draait het vaak om perfectie, maar wat is voor Charly nou perfectie en hoe uit dat zich bij hem?

TE ZIEN…

… in zijn muzikale theatershow The Story of George Michael, die op 6 oktober in première is gegaan. ‘Ik ben nooit zo van de idolen geweest, maar George Michaels stem heeft altijd iets met me gedaan. Ik weet ook nog goed dat ik hem voor het eerst zag, in de videoclip van Careless Whisper. Ik was zeven en dacht: dit is de allermooiste man die ik ooit heb gezien, zó wil ik er later uitzien! Maar bovenal heeft hij zo’n prachtige stem. Club Tropicana, Jesus to a Child, Faith… Wat kan hij nou niet?! Ik vind het een uitdaging om hem in sommige nummers te benaderen, maar het is niet mijn doel hem te imiteren.’ Charlie zal met zijn achtkoppige band volop liedjes van Michael spelen. Daarnaast vertellen ze het levensverhaal van de eind 2016 overleden zanger, met alle ups en downs.

PERFECTIE

Bestaat de perfecte vrouw?
‘Nee. Ze kan het wel benaderen. Voor mij is mijn vrouw Tanja nagenoeg perfect. Vooral omdat zij met mij en mijn tekortkomingen kan leven. En dat zijn er nogal wat. Voor een groot gedeelte accepteert zij mij zoals ik ben; we zijn al achttien jaar samen. Maar verder… Benen twee centimeter langer, taille iets smaller…? Is iemand dan perfect? Uiteindelijk draait het erom dat je oprecht kunt zeggen: ik voel me ontzettend lekker bij jou in de buurt.’

Welke onzekerheden heb je met de jaren laten varen?

‘Vroeger vond ik dat ik flaporen had, haatte ik mijn haar, vond mijn ogen lelijk en mijn kuiten te dun… Maar op een gegeven moment keek ik naar het geheel, en constateerde: er lopen ook lelijkere mensen rond. Bovendien let ik met het ouder worden bij anderen ook niet zo op uiterlijke kenmerken. Ik probeer iemand vooral te beoordelen als mens. Misschien oogt alles esthetisch niet perfect, maar is het wél een mooie kerel of een toffe meid. Als je zo naar mensen kijkt, leer je: zo kunnen anderen mij dus ook zien.’