Daten in 2024 voelt soms een beetje als een wild avontuur in een jungle. Terwijl we scrollen door eindeloze profielen en de liefde zoeken tussen de regels van ‘Boer zoekt Vrouw’ en 'B&B Vol Liefde', komt de realiteit vaak met een flinke dosis teleurstellingen en narigheid. Chimène van Oosterhout deelt in deze column haar strijd tegen narcistische types en oppervlakkige ontmoetingen in de dating scene.
Het is echt een oppervlakkige, vreemde en hele aparte bezigheid tegenwoordig: daten. We hebben natuurlijk de datingsites en datingapps die iedereen kent, zelfs de datingprogramma’s van “Boer zoekt Vrouw” tot “B&B vol Liefde” scoren de hoogste kijkcijfers. Allemaal heel leuk om te zien en te bekijken, als je goed in een relatie zit, en dan kun je erom lachen en het relativeren. Maar je zal maar vrijgezel en single zijn en op zoek zijn naar een mooie relatie. Sommige dates zijn succesvol, de meeste echter een fiasco.
Liever alleen
Nu ben ik single en niet echt op zoek naar een relatie; ik ben namelijk liever alleen dan slecht begeleid. Maar ik zou het wel fijn vinden om een leuke man te ontmoeten. Nu zijn er niet meer zo heel veel leuke, vrijgezelle mannen, wel veel foute, stoute en verkeerde specimens en uiteraard loslopende narcisten. Dat deze types rondlopen, is natuurlijk al sinds jaar en dag duidelijk en bekend; dat is eigenlijk nooit anders geweest. Maar dat ze mijn pad kruisen en ook nog proberen om mij af te schieten om als een trofee aan de muur te hangen, daar ben ik nu wel definitief klaar mee.
Ja, ik leef alleen, al een hele tijd, en dat is niet voor niets. Ik heb geen man nodig voor het geld of de materie; daarin ben ik al mijn hele leven zelfvoorzienend en heb ik zelfs ook alleen mijn zoon op kunnen voeden, zonder financiële ondersteuning van zijn vader of een man. Ook hoef ik geen man te hebben die mij zakelijk kan helpen, want ik heb mijn eigen bedrijf. Een man om het vuilnis buiten te zetten, is voor mij zeker niet noodzakelijk. Zelfs niet voor de gezelligheid, want ik heb een leven vol, meer dan, gezellige vriendinnen en vrienden, feesten en partijen. Voor de seks hebben we tegenwoordig de beste tools, zoals de womanizer, de satisfyer en andere speeltjes, dus eigenlijk hoeft daar ook geen man bij betrokken te zijn; misschien een stukje huidhonger stillen, maar dat is zeker niet prioriteit nummer één...
Waar dan wel voor? Ik kan alleen voor mijzelf spreken: ik zoek verbinding, delen, het leven samen vieren en gewoon ’s avonds op de bank terechtkomen, eten en praten over de alledaagse dingen, groeien, reflecteren en sparren. Voor mij is intimiteit onlosmakelijk verbonden aan een goede relatie en uiteindelijk ook belangrijk voor de verbinding.
Ik weet niet of dit te veel eisen zijn, maar het is in ieder geval zo dat er geen man voor mij is die aan deze eisen kan voldoen. Om te daten moet ik mij wel goed voelen, dus de afgelopen jaren, waarin ik bezig was met mijn gezondheid en met het verzorgen en verlies van mijn ouders, had ik daar niet echt de energie voor en mijn kop stond er gewoon niet naar. Nu ik weer beter in mijn vel zit, sta ik er langzaam een beetje open voor.
Het komt op mijn pad of niet trouwens, want ik ben niet echt een goede datingsite- of datingapp-girl. Helemaal niet eigenlijk, qua Bekende Nederlander is dat namelijk een stukje gecompliceerder. Ik heb de afgelopen jaren een paar keer gedate, op één hand te tellen overigens, hetgeen ook wel hilarische momenten opgeleverd heeft.
Zo werd er een man via via op mijn pad gezet door een wederzijdse kennis. Ik bleek hem te kennen van vroeger en de indruk die ik bij hem had achtergelaten was dat ik feministisch en geëmancipeerd was. Eigenlijk al gedoemd om te mislukken dus, maar goed, ik was eigenwijs en dacht: laat maar kijken of het iets kan worden. Na een paar keer met hem op date te zijn gegaan, beschuldigde hij mij ervan dat ik té actief was en kreeg hij ook nog eens een hartritmestoornis. Je begrijpt het misschien wel: uiteraard was dat mijn schuld. Hij vertelde mij dat het beter was elkaar niet meer te ontmoeten, aangezien het natuurlijk door mijn aanwezigheid kwam dat hij hartritmestoornissen kreeg. Ja hoor, prima... hup en door. De volgende was net gescheiden en moest afscheid nemen van zijn huwelijk van 32 jaar. Tja, dan ben je dus gewoon de reboundvrouw. Hij kon dus nog niet gaan daten, maar had het eerst wel even met mij uitgeprobeerd, om na een paar maanden tot deze conclusie te komen. Een half jaar later kwam er een laf excuus, waar ik uiteraard helemaal niet meer op zat te wachten. Maar ok, beter dan niets.
Bijzondere ontmoeting
Mijn laatste subject, of project, slaat werkelijk álles. Ik kwam hem tegen op een festival en via Instagram kregen we contact. Uiteraard wist de man precies de juiste opmerkingen te plaatsen en mij een speciaal gevoel te geven. Naïef als ik ben, zelfs op mijn leeftijd, geloofde ik zijn leugens en charmes. Zijn complimenten raakten mij, zijn humor liet mij lachen, we hadden raakvlakken, ook op het gebied van gezondheid en gezondheidsproblemen, en onze gesprekken leken ergens over te gaan. Tot ik op een avond vroeg: “Waar staan wij eigenlijk?” Toen mocht ik de volgende dag pas het antwoord van hem lezen in een laf whatsappje waarbij hij meldde dat ik te veel en te snel wilde gaan. Huh, hoe dan? We zagen elkaar één of twee keer in de twee weken, want deze narcistische player woonde ook nog eens in het buitenland de helft van de tijd. Getrouwd en met zijn gezin, bleek achteraf, en scheiden? Nee, dat ging hij nooit doen. Nog één keer heb ik een zwakke poging gedaan om een “closure” te maken, op neutraal terrein uiteraard. Daarbij liet hij mij naar de bar lopen om de drank zelf te halen, noemde hij mij “ordinair” en gooide zelf een lege fles prosecco in de natuur. Uh, wie is hier ordinair? Maar ja, zoals een rasechte narcist betaamt: een meester in projectie.
Vervolgens bleek dat hij al een doorstart gemaakt had met andere dames, uiteraard. Als klap op de vuurpijl, en dit was het absolute klapstuk, stond hij voor mijn neus te whatsappen met één van die nieuwe dames terwijl hij met mij en mijn vriendinnen op stap was. Hij had niet eens het fatsoen om gezellig met ons te socialiseren of even naar de plee te lopen en daar zijn nieuwe slachtoffer te bestoken met zijn love bombing-whatsappjes. Ik zag water branden. Zo respectloos heb ik het zelden meegemaakt.
Één voordeel is: ik was meteen en volledig afgeknapt en genezen van dit narcistische project. Wel voel ik mijzelf enorm dom, stom en naïef dat ik er weer in ben gestonken, zelfs voor de paar keer dat wij elkaar ontmoet hebben. Niets geleerd dus, wel volledig bekeerd.
Nog even enkele kenmerken om een narcist te herkennen en op tijd te detecteren: gebrek aan empathie, respectloos, verslavingsgevoelig, verwarring zaaien, oppervlakkig, manipulatief, charmant en welbespraakt, egoïstisch en egocentrisch, uit op eigen gewin en grootheidswaanzin... en ja, de datingapps staan vol met deze types, maar ook in het dagelijkse leven kom je ze veelvuldig tegen. Dus wapen jezelf, indien je nog aan het daten bent of wil gaan daten. En voor wat mijzelf betreft: ik weet wat ik waard ben, zelfs zeer goed, maar ik koop kennelijk graag af en toe in de uitverkoop.
