Op de dag dat de herfst begon had ik een retraite voor vrouwen georganiseerd, op een prachtig landgoed in het groen. Daar zaten wij in een kring, dertien vrouwen, ieder met een eigen verhaal, variërend in leeftijd van 29 tot 75 jaar. Deze vrouwen kwamen voor bewustwording, om zichzelf meer te vinden.
De woorden van Stef Bos vulden de statige ruimte. Stil keken de vrouwen naar de foto’s van henzelf als achtjarige meisjes. Meisjes vol onschuld en dromen over later. Tranen vulden ogen, inzichten borrelden op, luisterend naar het lied Is dit nu later?
Is dit nu later? Stel dat jij nu een foto van jezelf vasthoudt waar je een jong meisje was. Wat zie je wanneer je naar jezelf kijkt? Wat zou je haar nu willen zeggen?
Wie was je toen, en wie ben je nu?
Ik herinner me nog goed dat ik als dertienjarig meisje voor de spiegel stond in mijn slaapkamer en me afvroeg: Is dit nu het leven? Wie ben ik?
Zolang als er mensen zijn op aarde zijn we bezig met deze vragen. Vragen die vaak opkomen wanneer je door een moeilijke tijd heen gaat of ingrijpende dingen meemaakt. Of wanneer je door drukte op de automatische piloot gaat leven en je ergens onderweg het contact met jezelf helemaal verliest. Wie ben ik?
En nu is het later. Als je jong bent, ben je nieuwsgierig naar wie je bent; als je ouder wordt, kun je teleurgesteld zijn over wie je bent geworden. En dan? Wanneer je hier onbewust mee worstelt kan dat een gevoel van opgejaagdheid of onrust geven. Je wil graag de controle houden over alles. Maar het vervult je niet. Misschien ben je zelfs hard naar jezelf geworden. Heb je spijt? Ben je geworden wie je wilde worden? Niet? Dan is het tijd om jezelf weer te ontdekken.
De herfst, tijd om naar binnen te keren
De herfst is het seizoen waarin we uitgenodigd worden om naar binnen te gaan. Fysiek, want het weer wordt slechter en de dagen korter, maar ook als metafoor. Even niet gericht op alles buiten jou, maar naar binnen. Om te voelen of je je goed in je vel voelt zitten of je nieuwe keuzes moet maken. En, wat kun je allemaal loslaten? Want we zijn er koninginnen in om te veel verantwoordelijkheden en oud zeer op onze schouders mee te sjouwen.
Zo zat ik met al die vrouwen bij elkaar, kijkend naar een foto uit oude tijden. Focus op het meisje dat ze ooit waren. Sommigen voelden zich een vreemde in de wereld. Anderen voelden zo jong al dat ze er helemaal alleen voorstonden. Sommigen waren al jong aan het pleasen voor de aandacht van hun ouders. Zacht op hun teentjes lopend omdat vader, zus of moeder zo ziek was. En als je dan zo stilstaat, wat heb je allemaal gedaan in die jaren? Het was een dag vol reflectie, met het thema: Wie ben ik?
Waarom vragen zoals Wie ben ik zo belangrijk zijn voor vrouwen
De zoektocht naar de antwoorden op de vragen Wie ben ik en waarom ben ik hier, is niets nieuws aan. Wat wel nieuw is, is dat we nu massáál op zoek zijn naar onszelf. Het aantal zelfhulpboeken groeit, net als het aantal coaches en therapeuten. Het aantal spirituele artikelen in glossy magazines en financiële dagbladen neemt toe. De wachtlijsten in de psychologie worden langer. Wat is er aan de hand?
Tegenwoordig is de wereld chaotisch, bedreigend, complex en snel. Dit leven jaagt ons op en maakt onrustig. We raken steeds verder van onszelf verwijderd alsof de verbinding verbroken is. En de jaren vliegen voorbij.
Dit maakt het moeilijk om je weg te vinden en te begrijpen wie je bent, zeker wanneer je wat meemaakt. Want als je je partner verliest en moet je als weduwe alleen verder, wie ben je dan? Of je leeft op de automatische piloot en niet snapt waarom je niet meer kunnen genieten. Moest je baarmoeder eruit of mis je een borst, wie ben je dan?
Iedere vrouw heeft haar eigen verhaal en haar eigen uitdaging. En dan heb je ook nog die zorg voor anderen en een hoofd vol gedachten die je laten geloven dat je niet goed genoeg bent. Dus ga je harder je best doen, nog harder werken, terwijl de jaren voorbijvliegen. En nu het dan later is, ben je geworden wie je niet wilde zijn.
Het lied van Stef Bos roept een melancholie op, een echo naar je diepste zelf en je beseft, je hebt spijt waarom je niet krachtiger jezelf bent geworden.
De drukte van het leven: hoe vrouwen zichzelf verliezen
Je leeft in een uitdagende tijd en laat je dagen bepalen door volle agenda’s, verwachtingen van anderen en onmenselijke targets die je doen belanden in een spagaat. De samenleving daagt je uit om te over-denken, rationaliseren, je intellect te ontwikkelen. Er moet zoveel. Dat maakt je moe en haalt je weg uit je kern: gevoel, liefde en intuïtie. Het kompas dat jou de juiste richting wijst.
Spiritueel gezien leef je nu in het Aquarius tijdperk, de tijd van transformatie, gevoel, holisme, vrijheid en samen. In tegenstelling tot het eerdere Vissen tijdperk waar het ging om individualiteit, macht en rationaliteit. Denk alleen al aan hoe de medische zorg zich ontwikkeld heeft, elk orgaan als specialisatie in plaats van het geheel te zien.
Nu wordt jou gevraagd om oude systemen en denkpatronen los te laten en te worden wie je werkelijk bent. Daarom, herfst, laat nu los wat jou niet meer dient.
Zelfliefde en zelfzorg zijn geen luxe, maar broodnodig
Wanneer jij goed voor jezelf zorgt, kun je de wereld aan. Zelfliefde en zelfzorg zijn misschien lang vage begrippen voor je geweest, maar de essentie is simpel: jij bent de enige die verantwoordelijk is voor het geluk in jouw leven. Daarom is het zo belangrijk dat je jezelf gaat herontdekken want geluk ligt in jou. Laat los waar je niet blij van wordt.
Dat loslaten vraagt oefening, het is niet iets wat je eenmalig tussen je afspraken door doet. Ga eerlijk luisteren naar je gevoel en maak nieuwe keuzes. Zie dat jij het allermooiste bent in jouw leven, niemand anders kan de weg in jou gaan, die ligt alleen voor jou open.
En als je die weg vindt, wanneer jij je beter voelt, dan straal je dat uit en dat voelt jouw omgeving. Dan willen ze graag dicht bij jou zijn want het voelt zo fijn.
Zelfzorg voor vrouwen: Hoe je jouw leven kunt transformeren
Of je nu weduwe bent, gescheiden, burn-out, chronisch ziek, oververmoeid, ongelukkig of eenzaam, ook voor jou ligt er een heerlijker leven klaar. En op die dag, wanneer jij opnieuw naar die foto van jezelf als klein meisje kijkt, met die grote, nieuwsgierige ogen, weet dan dat dit nu later is. Weet dan dat je nog steeds kunt geven wat je mist. Het is nooit te laat om te beginnen.
Hoe dan? Ik geef je wat tips.
- Zoek gelijkgestemden, ontwikkel je spirituele kant die zorgt voor de verbinding naar jezelf, lees boeken die gaan over dit thema. Of zoek hulp bij professionals.
- Neem dagelijks de tijd om je gedachten en gevoelens op te schrijven. Dit helpt je inzicht te krijgen in wie je bent, waar je staat, en wat je werkelijk wil. Journaling kan een krachtig middel zijn om bewust te worden van oude onbewuste patronen.
- Focus op je voelen en ga goede grenzen stellen.
Leer je grenzen kennen en durf ze te bewaken. Zeg ‘nee’ als dat nodig is, zonder schuldgevoel. Het erkennen van je eigen behoeften is absolute zelfliefde
- Investeer in zelfzorg en zelfontwikkeling en stel dit als prioriteit. Wanneer je dit onderaan je lijstje blijft zetten schiet het er altijd bij in.
Door deze tips toe te passen, kun je stap voor stap dichter bij jezelf komen. Het is een reis, geen race, en elk moment van zelfzorg brengt je steeds een stapje dichterbij. Het lijkt allemaal misschien klein, maar het brengt je zoveel.
Chantal is auteur van de bestseller ‘De Dienstmaagd’. Meer informatie vind je op haar website. Daarnaast is zij al meer dan 25 jaar Spiritueel Begeleider voor vrouwen in allerlei (lastige) fasen van het leven, om hen te empoweren naar wie ze echt zijn.
