‘Stel je niet zo aan joh. Iedereen voelt zich wel eens niet lekker.’ Is een opmerking die er aan bijdraagt dat de ziekte van Lyme, als gevolg van een tekenbeet, in de beginfase zo moeilijk te herkennen is. Het begint soms bij symptomen als vermoeidheid, blaasontstekingen en verkoudheid, maar kan leiden tot enorme duizeligheid, vreselijke gewrichtspijnen en zelfs hartpijn. 

De ziekte van Lyme ontstaat door de bacterie ‘Borrelia burgdorferi’. Een bacterie die besmette teken bij zich dragen. Word je gebeten door zo’n teek? Dan is er een grote kans dat die bacterie wordt doorgegeven en je de ziekte van Lyme krijgt. Er vormt zich dan vaak een rode ring om die tekenbeet heen.  

De ziekte van Lyme

Doordat teken zich vaak vastbijten op een plek die moeilijk te inspecteren is, weten vandaag de dag veel mensen niet dat ze de ziekte van Lyme hebben. Daarnaast kunnen de latere klachten van de ziekte zo verschillend zijn dat de aandoening voor artsen niet altijd eenvoudig te herkennen is.’, zegt Joppe Hovius, internist-infectioloog en oprichter van Amsterdam UMC Multidisciplinair Lymeziekte Centrum (AMLC). Als het te lang duurt voordat de besmetting wordt vastgesteld, kunnen mensen hier ontzettend lang last van hebben. 

Teken zitten voornamelijk in de buurt van bomen of struiken in hoog gras of tussen dode bladeren. Het is dan ook erg belangrijk dat je jezelf goed checkt, nadat je bijvoorbeeld een wandeling in het bos gemaakt hebt. Spot je een teek? Laat het dan zo snel mogelijk weghalen. Dit kan je zelf met een speciale tekentang doen. 

Na een goede behandeling met antibiotica hebben volgens Joppe de meeste mensen geen klachten meer, maar helaas is er ook een klein deel dat wel langdurige restklachten houdt. 

Langdurige restklachten

Langdurige restklachten? Daar weet Liesbeth Pouw (52) alles vanaf. 

“Het is nu ongeveer twaalf jaar geleden dat ik erachter kwam dat ik de ziekte van Lyme had. Ik was op vakantie in Zeeland en liep door een veld met hoog gras. Eenmaal naar mijn benen kijkend, zag ik allemaal rode puntjes ontstaan. Er hadden zich wel veertig nimfen in vastgebeten. We hebben met drie man sterk geprobeerd om ze eraf te halen, maar wat ik toen nog niet wist, was dat ik ondertussen allang besmet was door de bacterie.  

Er was in die tijd nog weinig over bekend over de ziekte van Lyme en ik heb ongeveer zes weken met een enorme kring op mijn scheenbeen gelopen. De antibioticakuur sloeg niet aan en de klachten werden erger en erger. Ik ging van verkoudheid en vermoeidheid naar duizeligheid, evenwichtsproblemen, hartpijn en neurologische klachten. Ik weet nog dat ik in de tuin stond en me echt niet meer voor kon halen hoe dat ding op twee wielen nou heette-Het was een kruiwagen.  

Ik heb elk artikel dat op internet stond doorgespit naar oplossingen. Er moest toch iets zijn dat mij weer naar mijn oude leven kon helpen? Uiteindelijk kwam ik bij het medical medium van Anthony William terecht en is bleekselderij sap hetgeen geweest wat mij er weer bovenop geholpen heeft. Ik kan weer fietsen, lange afstanden lopen en het allerbelangrijkste: ik kan weer gezellig op pad met mijn vriendinnen. Nadat je zes weken plat op bed gelegen hebt, je je zomervakantie in een rolstoel hebt moeten doorbrengen en je weken toegekeken hebt naar hoe iedereen verder ging met hun leven, zonder jou, is gewoon weer kunnen lachen al goud waard.” 

Genezing

Naast de antibioticakuur zijn er nog een aantal andere methodes die jou wellicht beter kunnen maken. Voor Liesbeth was dat bleekselderij sap, maar dat zal waarschijnlijk niet voor iedereen werken. Haar tip? “Geef niet op. Er is vaak wel een medicijn, dieet of therapie zijn die wel voor jou kan werken. Dus wees niet bang om dingen uit te proberen en stop er niet na een maand al mee. Sommige methodes hebben langer de tijd nodig, voordat je pas echt verschil gaat merken.”