fbpx

Het verhaal achter de tattoo Fien Vermeulen

Uit liefde, om een moeilijke periode af te sluiten, omdat je het mooi vindt. Er zijn talloze redenen om een tatoeage te laten zetten. Wat vertelt een tattoo over de drager ervan? Dit keer: radiopresentatrice Fien Vermeulen.

Het gevecht

Fien: ‘4 april 2013 heb ik in Romeinse cijfers op mijn rug staan, de dag dat ik schoon ben verklaard. Ik had non-hodgkin, en dit was de datum dat ik mijn afsluitende scan kreeg. Eigenlijk zou
ik het een week eerder al horen, maar toen ging het helemaal mis. Ik had dezelfde klachten als toen mijn lymfklierkanker werd ontdekt en de artsen waarschuwden me dat het er niet goed uitzag. “Het lijkt erop dat je uitzaaiingen hebt en dat betekent dat het klaar is. Pak je spullen maar in, we weten niet of je nog terug naar huis gaat,” zeiden ze tegen mij.

Ik kon het gewoon niet bevatten, ik had maandenlang zo hard gevochten om die ziekte uit mijn lijf te krijgen. En toen kwam die tweede scan op 4 april en bleek dat ik helemaal geen kanker meer had, maar een virus, iets wat heel uitzonderlijk is. Van de ene op de andere dag ging ik van “je gaat dood” naar “je bent helemaal beter en mag naar huis”. Heel bizar, ik had al afscheid genomen en tegen mensen gezegd: “Ik wil dat dit naar jou gaat…” Ik liet de datum van mijn herstel in een kettinkje graveren en dat werd mijn talisman, ik hield me daar helemaal aan vast.

En toen, een dag voor mijn volgende controle, is het kettinkje geknapt en ben ik het verloren. Ik werd helemaal gek en dacht: nu gebeuren er slechte dingen, nu hoor ik dat ik weer ziek ben. Ik kreeg van vrienden en familie een nieuwe, maar ook die ging kapot. Toen begon langzaamaan het idee te borrelen om die 4 april op mijn lijf te zetten, want ik wilde die datum nooit meer kwijt. De kanker heeft me gemaakt tot wie ik ben en er zijn ook heel mooie dingen uit voortgekomen, zoals nieuwe vriendinnen en een nog betere band met mijn ouders en zus. Daarbij geloof ik dat je het verdriet in je leven niet moet vergeten. Als de dalen zo diep zijn, geniet je extra van de pieken.

Tatoeage

Uiteindelijk heb ik vorig jaar juni mijn tatoeage laten zetten bij Tattoo Bob in Rotterdam. Hij staat tussen mijn schouders, op mijn ruggengraat. Dat vond ik wel mooi als metafoor, want ik heb hierdoor wel een sterkere ruggengraat gekregen. Ik wilde ’m ook op een plek hebben die niet iedereen meteen ziet, want deze tattoo is echt voor mezelf. Het geeft een heel veilig gevoel dat-ie nooit meer weg kan, en dat ik mijn talisman dus voor altijd bij me draag. Op momenten dat ik het moeilijk heb of bang ben dat ik weer ziek word, kijk ik ernaar en denk ik: nee, hiervóór was je ziek, toen werd je beter en nu heb je weer de tijd en de toekomst.

Tijd is sowieso iets raars, vooral als je tot twee keer toe gehoord hebt dat de tijd niet meer van jou is. Van de ene op de andere dag hoorde ik dat ik ziek was en dat ik geen dag later had moeten zijn met behandelen, omdat ik het anders niet had overleefd. En toen ik dacht dat ik beter was, kreeg ik nogmaals te horen dat mijn tijd op was. Misschien dat ik hierdoor ook alles in mijn leven heel snel wil; ik weet dat het zomaar ineens afgelopen kan zijn. Door mijn chemo wordt het voor mij lastig om via de natuurlijke weg kinderen te krijgen, en soms bekruipt me het gevoel: het moet nu! Wil ik een draagmoeder? Wil ik adoptie? Ik moet iets regelen. En dan denk ik vervolgens: Fien, je bent pas 26, je hebt nog alle tijd. Ja, wéér die tijd!’



WENDY Zomer special

Zomer op een eiland!


Een special vol eilandliefde en eilandinspiratie.


 

LAAT JE INSPIREREN DOOR ONZE WEKELIJKSE NIEUWSBRIEF