fbpx

Nicolette Kluijver: ‘Het hoeft niet allemaal groots en snel’

Oud-topmodel Nicolette Kluijver (33) is sinds vijftien jaar een meer dan fris en vrolijk gezicht op televisie. Ook is ze gelukkig getrouwd, moeder (van drie) en heeft ze een ongeremde levenslust. Met name over dat laatste gaat haar column in WENDY.

Sinds 2014 presenteert Nicolette het populaire programma Expeditie Robinson. Tijdens de opnames kijkt Nicolette in de Filipijnen om zich heen en realiseert zich dat vrijheid en (zelf)acceptatie grote voorwaardes zijn voor het perfecte leven.

Jezelf vinden

Wanneer is je leven nou perfect? Kan het dat überhaupt zijn? Ik denk dat het voelen van een bepaalde mate van vrijheid er in ieder geval best een grote rol in zou mogen spelen. Daarbij denk ik vooral aan de vrijheid die je in jezelf moet vinden. De vrijheid om te zijn wie je bent, te accepteren wat je hebt en los te laten wat je los wil laten.

Expeditie Robinson

Ik schrijf deze column terwijl ik op de Filipijnen zit. Ik neem hier Expeditie Robinson op. Zes weken ben ik van huis. Op Schiphol zei de douanier: Fijne vakantie. Jij zal wel in een prachtig resort zitten, hè? Die kandidaten maar afzien terwijl jij aan het zwembad ligt met een cocktail. De man vindt zijn eigen grapje hilarisch, want terwijl ik mijn spullen al heb gepakt, aan de andere kant van de securitycheck, hoor ik hem nog steeds proesten om zijn eigen grapje, ik lach een beetje mee.

Vakantie is het echter niet. Ik bedoel, ik heb werkelijk niets te klagen. Ik heb een houten hutje op de top van de berg en geweldige collega’s. De natuur is waanzinnig en de lokale bevolking zorgt voor ons zoals een moeder dat doet voor haar kind. Maar een cocktail en een zwembad, dat hebben we niet. Toeristen komen hier niet. Een supermarkt, bar, winkels, restaurantjes of iets wat lijkt op onze westerse wereld is er ook niet. De mensen die hier in het dorpje rondom ons Robinson-dorpje wonen, hebben bijna niets.

Nicolette Nicolette Kluijver: 'Het hoeft niet allemaal groots en snel'

Ultieme vorm van vrijheid

Iedere ochtend sta ik op met de zon om te gaan hardlopen. Ik ren tussen de bergen en de rijstvelden. Langs het dorpje waar de mensen hier wonen. Ik zie hun huisjes gemaakt van golfplaten, steen en hout. De tuintjes zijn netjes aangeharkt. Het straatje is schoon. Er hangen vlaggetjes door het dorpje. Niet omdat het feest is, die vlaggetjes hangen er al jaren. Het ene huisje heeft wat dieren staan, het andere huisje verbouwt wat groente. De mensen staan hier met de zon op. Bij de waterput worden de kinderen gewassen. Ze lopen dan gezamenlijk naar het schooltje net iets buiten het dorpje. Hier hebben de mensen nauwelijks spullen, geen luxe, maar ik zie wel hun geluk, hun vrijheid in het leven. Ik ervaar iets waar ik jaloers op ben. De simpele wereld waarin ze leven versus de wereld waar ik vandaan kom. Waar alles groots moet, en snel. Onze wereld waar ons wordt geleerd dat je ertoe doet als je iets bent. En wat ik hier zie, is dat je ertoe doet als je bént. Is dat niet de ultieme vorm van vrijheid en zijn? Ik zeg het mijn kinderen altijd. Ik hou van jou omdat je bent wie je bent en daar hoef je niets voor te doen.

Geluk

Natuurlijk hebben deze mensen het zwaar. Leven in een hutje, zelf je eten verbouwen, de regen die hier soms maandenlang valt, de dromen die misschien niet werkelijkheid kunnen worden omdat ze niet de middelen hebben om ze te verwezenlijken. Toch zie ik geluk. Ze leven in het moment. Terwijl ik door het dorpje ren, met een matig gangetje want de temperatuur is nu al gevoelsmatig 35-plus, overvalt me een gevoel van rust. In het leven is verandering onvermijdelijk, is verlies onvermijdelijk. In het aanpassingsvermogen en het gemak waarmee we de verandering ondergaan, daar liggen ons geluk en vrijheid. Een leus uit een van de drie zelfhulpboeken die ik heb ingepakt. Thuis ben je in jezelf, het is je enige huis dat je werkelijk hebt. Ik word aangekeken door de bewoners, ze zwaaien naar mij en de kinderen geven me een high five. Vrijheid en geluk zitten ’m niet in het materiële, het zit in jezelf. Of je nu heel veel hebt of heel weinig.

Perfectie

Ik maak mijn rondje hardlopen af en voel de inspiratie opkomen om deze column te schrijven. De vrijheid om zelf te interpreteren waar vrijheid voor mij voor staat. Gelukkig zijn met jezelf, acceptatie en zien hoe mooi onze wereld is…Dat komt aardig dicht bij perfectie.

TIP! Lees hier: ‘Het leven is geen sprookje’, van Nicolette Kluijver!



WENDY Zomer special

Zomer op een eiland!


Een special vol eilandliefde en eilandinspiratie.


 

LAAT JE INSPIREREN DOOR ONZE WEKELIJKSE NIEUWSBRIEF