Eén op de drie huwelijken strandt, maar dat is vaak ook een nieuw begin. Martine, Karlijn en Sonja besloten hun partner te verlaten, zijn inmiddels gescheiden en nu veel gelukkiger. Deze week: het verhaal van Sonja.

Sonja Baas (53) dacht al een jaar aan scheiden toen ze de knoop doorhakte. ‘Ik had al vaak aan Michael verteld dat ik niet meer gelukkig was, maar hij ging er nooit op in.

Bevlieging

Hij dacht dat het wel zou overwaaien. Ook toen ik aankondigde dat ik wilde scheiden bleef hij dat idee houden. We woonden op dat moment drie jaar in Spanje met onze jongste twee kinderen van negen en vijftien. Daarvoor, in Nederland, werkten we allebei heel hard. Ik denk dat dit heeft verbloemd dat het niet goed zat tussen ons. In Spanje konden we rustig leven, we hadden door de verkoop van ons huis en een deel van mijn bedrijf genoeg spaargeld om het even uit te zingen.’ In die rust ging Sonja beter zien wie haar man nu eigenlijk was.

‘Hij negeerde mij soms dagenlang’

Ze kreeg steeds meer moeite met hem. ‘Hij was dominant, dreef vaak zijn zin door en kon vreselijke buien hebben. Dan negeerde hij mij dagenlang. En hij wist altijd alles beter. Toen ik besloten had dat ik wilde scheiden, wilde ik terug naar Nederland met de kinderen. We hebben toen beiden een eigen huis gehuurd. Voor de kinderen was het erg wennen. Niet alleen waren hun ouders uit elkaar, ze hadden ook moeite om weer te aarden op een nieuwe school. Dat hun vader al snel de bloemetjes buiten ging zetten hielp ook niet.’

Moeizame scheiding

De scheiding verliep moeizaam. Sonja’s ex schakelde een advocaat in en vertraagde de zaak tot in den treuren. Pas na tweeënhalf jaar was het rond. ‘Met mij ging het in die tijd met ups en downs. Het was een pijnlijk proces en daarnaast had ik weer een eigen beautyzaak; ik moest erg hard werken. Het had gelukkig wel resultaat, mijn bedrijf liep al snel heel goed.

Drie jaar geleden kon ik een eigen huis kopen en daar ben ik nog steeds ontzettend blij mee. Ik woon hier gezellig met mijn jongste dochter. Ik hoef niet meer op mijn tenen te lopen en ik kan doen waar ik zin in heb. Maar de grootste winst is dat ik mijn gevoel van eigenwaarde terug heb. Daarvan was weinig over door zijn denigrerende gedrag. Als ik het opnieuw moest doen, zou ik veel eerder scheiden.’

Wennen aan een scheiding

Scheidingmediator Sissel Pemmelaar helpt stellen om een scheiding goed te laten verlopen en tot regelingen te komen. ‘Als een vrouw de scheiding initieert, loopt haar man vaak mijlenver achter in het proces. Hij begrijpt het niet, zit vol vragen, is boos of verdrietig. Dat is lastig als je zelf na lang twijfelen de knoop hebt doorgehakt. Je wilt dan snel de scheiding doorzetten. Heel belangrijk, maar als je partner eerst aan het idee moet wennen en ruimte krijgt om vragen te stellen en zijn emoties te uiten, verloopt de scheiding daarna meestal soepeler.’

Vaak zijn er ook kinderen in het spel, die de klap moeten verwerken. ‘Ook zij hebben tijd nodig om te begrijpen wat er aan de hand is en wat er gaat veranderen. Bovendien moeten ze rustig kunnen bedenken wat zij zelf willen. Als de situatie erg slecht is, kunnen ouders als tijdelijke oplossing afwisselend in het huis bij de kinderen wonen. Zo komt er rust en kan iedereen, als de emoties wat zijn gezakt, beter kijken naar de mogelijke regelingen.’

Relatietherapie

Belangrijk is dat je tot afspraken komt waar je ook op de lange termijn nog achter staat, stelt Sissel. ‘Ik zie vaak dat vrouwen vermijdingsgedrag vertonen. Ze durven zich niet op een directe manier uit te spreken, omdat ze bang zijn voor boosheid of een conflict. Als je daar angst voor hebt, kun je hulp zoeken bij een mediator of een relatietherapeut.’

Lees ook het verhaal van Martine en Karlijn.

Tekst: Lisette Wevers | Beeld: Shutterstock